رسانه مخصوصا تلویزیون، حساس ترین وسیله ی تبلیغی – نمایشی است. گاهی با خیال اینکه می خواهیم یک مشکل و ایراد را در جامعه بازگو کرده و به دنبال آن، راه حل ارائه دهیم در حقیقتاً داریم آن مشکل را تشدیدتر و عادی تر می سازیم.
تلویزیون صحنه ی لغزنده ی عملکرد افراد است. باید بسیار هوشیار بود زیرا تلویزیون وسیله ای است که همه ی اقشار جامعه بی هیچ محدودیتی مخاطب و تماشاگر آن هستند و بسیاری از این مخاطبان قوه ی تفکیک ندارند و هر چیز را در نگاه اول قبول می کنند و می پذیرند.

سریال کلاه پهلوی سریالی که قرار بود فقط راوی اتفاقات سیاسی دوران پهلوی باشد با بی ملاحظگی تمام به صحنه ی حساس فرهنگ ورود پیدا کرده است و بسیار تند پیش می رود.
این سریال، بی هویتی تمام زمان ایرانی را به تصویر می کشد در صورتی که اگر این گونه بود هم اکنون اسمی از چادر هم نبود، پذیرش سریع و عملکرد مشتاقانه ی زنان برای کشف حجاب و تبرج و خودنمایی بین مردان اغراق آمیز است. خیانت موضوعی بسیار حائز اهمیت است. این مسئله که شاید تا قبل از نمایش فیلم های فارسی وان جای خاصی در بین خانواده های ایرانی نداشت امروز در سریال کلاه پهلوی به وضوح نمایش گذاشته شده است و نشان از عدم ثبات اساس خانواده ها در ایران دارد کما اینکه همین خانواده ها بودند که جوانانی رشید به میدان های جنگ فرستادند و انقلاب ایران را رقم زدند و هشت سال دفاع از میهن و ناموس را در صحنه ی تاریخ به یادگار گذاشتند. براستی آیا خانواده های فاسد می توانند مولد چنین جوانانی باشند؟!!
کاش به جای استفاده از زرق و برق ها و نگاه جنسی در فیلم برای جذب بیشتر مخاطب، روی مفاهیم ارزشی تاکید می شد.

یکی از اعضای قرارگاه میثم تمار - ناحیه یک کرج

این نقدها را هم درباره کلاه پهلوی بخوانید:
- خسرو معتضد :کلاه‌ پهلوی به فرعیات رفته
- انتقاد شدید آیت‌الله علم الهدی از”کلاه پهلوی”
- کلاهِ پهلویِ آقایان بر سر چه کسی رفته است؟